50-jarig jubileum Gerard van BelzenVan Belzen werkt al 100.000 uur bij De Delta en hoopt op nog meer

MIDDELBURG – Gerard van Belzen werkt op een paar dagen na vijftig jaar bij Bouwbedrijf De Delta. Aan stoppen denkt de Vlissinger (65) echter nog lang niet. Hij hoopt dan ook dat hij na het officiële moment van pensionering mag blijven werken. ,,Want ik heb het hier naar mijn zin. Ik doe dit werk graag. Ik heb het hier altijd fijn gehad.”

 

Van Belzen weet het nog goed. Op zijn veertiende schreef de lts-leerling op de kamer van zijn vriendinnetje – ‘mijn latere vrouw’ – zo’n tien sollicitatiebrieven, voor ze vond dat ze goed genoeg waren om op te sturen naar De Delta. Dat was destijds een groot bedrijf met meer dan tweehonderd werknemers in vaste dienst. Het zocht een tekenaar en de jonge Vlissinger was door een docent getipt over die vacature.

Enkele dagen later ging hij in de witte blouse en zwarte stropdas van zijn vader op sollicitatiegesprek. Hij zag toen voor het eerst in zijn leven de grote tekenborden waar hij meer dan twintig jaar aan mocht werken. Vervolgens vroeg het bedrijf hem over te stappen naar de afdeling calculatie, waar hij nog steeds zit. ,,Vorige week is besloten dat we het recreatiegebouw van De Schotsman in Kamperland mogen bouwen. Dat is mijn calculatie.”

 

Bouwcrisis

Hij dacht in die dikke 49 jaar nooit aan een overstap naar een andere werkgever. ,,Ik werk nu zo’n 100.000 uur bij De Delta en heb nooit serieus nagedacht over solliciteren, want ik heb het hier naar mijn zin.” Hij vertelt wel dat er twee periodes waren dat hij vreesde voor zijn baan: de bouwcrisis van ’81 en die van twaalf jaar geleden. ,,In ’81 werd een kwart van de werknemers ontslagen. Ook een directe collega. Hij moest naar beneden komen en kreeg daar te horen dat het niet lukte hem nog langer in dienst te houden.”

Tijdens de crisis van twaalf jaar geleden zag hij ook heel veel collega’s vertrekken. Het lukte het bedrijf om een kern van specialisten aan te houden. ,,De knowhow bleef. Daardoor lukte het de crisis te overleven.”

Geen mensen

Nu heeft het bedrijf en de hele bouwwereld te maken met een andere crisis. ,,Er zijn geen mensen meer te krijgen. Vacatures blijven heel lang open staan. En de prijzen van de arbeidsuren en de materialen blijven maar stijgen.” Hij weet dat ook daaraan ooit een einde komt. Wanneer? Dat is voor hem ook een vraag. ,,Momenteel stijgen de prijzen nog steeds.”

Hoewel hij zelf na zijn pensionering hoopt te blijven bij De Delta, zegt hij dat werken tot je 66ste – of nog langer – wel heel zwaar is voor ‘mensen van buiten’. ,,Ik zit lekker binnen. Dat lukt prima. Maar de bouwvakkers die in weer en wind op de steigers staan. Dat is echt zwaar hoor. Als zij moeten doorwerken tot 66 of nog langer. Daar moet echt iets voor geregeld worden.”

 

Dynamiet

Hij weet nog goed dat hij als jong tekenaar meewerkte aan de bouw van de flats in Middelburg-Zuid. Een aantal werd vele jaren later afgetopt. ,,Dat was uniek. Daar mocht ik ook aan meewerken.” En hij zag vervolgens dat er ook een paar van die flats met dynamiet worden opgeblazen. ,,Daar heb ik toen wel een traantje om moeten laten. Mijn eerste werk vloog toen de lucht in.”

 

Bron: PZC, Emile Calon 

Ga naar het artikel op pzc.nl

Ga naar het artikel op de-faam.nl

Lees ook